تاریخچه کفش

کفش واژه‌ای پارسی است.

تاریخ کفش از بیش از 4000 سال پیش با نیاز انسان برای محافظت از پای خود از آسیب آغاز شد. اجداد ما نیاز به کفش های محکمی داشتند تا پاهای آن ها را از سنگ و شن و ماسه و در شرایط آب و هوایی سخت حفظ کند. اما تاریخ کفش به تنهایی از تمایل برای پوشش پا و محافظت از آن شروع نمی شود. از پوشیدن کفش های تزئینی توسط اشراف قرون وسطی برای نشان دادن اصالت خانوادگی تا علاقه مندی اخیر ما با طراحان مشهور کفش ، کفش جزء جدایی ناپذیر از توانایی ما برای نشان دادن حس مد و فردیت ما بوده و خواهد بود.

تاریخچه

اولین کفش پوشیده شده توسط انسان صندل بوده است. صندل های ابتدایی توسط مصریان و از برگ های پاپیروس و یا از چرم نرم تولید ایرانیان ساخته شده است. صندل همچنین در یونان، روم و بین النهرین نیز استفاده می شده است. در طول قرون وسطی، صندل با کفش بدون پاشنه چرمی و پوتین جایگزین شد. فرم های ابتدایی کفش ها توسط سرخپوستان آمریکایی و اسکیموها استفاده شد. این نوع از کفش ها، نمونه هایی بود که توسط مهاجران آمریکایی استفاده می شد تا زمانیکه توماس ریش در اواسط دهۀ 15000 به آمریکا آورده شد.

اهمیت

تولید کفش از کفش های محافظ تا نمادهایی از موقعیت و مقام تکامل یافته است. صنعتگران کفش، کفش های مزین شده و ترئینی برای اشراف در مصر باستان، ژاپن و اروپا تولید می کردند. این کفش ها نشان دهنده طبقه اجتماعی و نمادی از موقعیت و ثروت برای استفاده کننده از آن بود. برای مثال، پادشاهان معروف مانند لویی چهاردهم و هنری هفتم کفش های مد روز در انگلستان و فرانسه را برای مخفی کردن تغییر  شکل فیزیکی و بالابردن وضعیت ثروت آن ها معرفی کردند.

جغرافیا

در قرن شانزدهم، زنان ثروتمند فرانسوی و اشراف در ونیز اولین کفش های پاشنه بلند را پوشیدند. مشابه زمان مدرن امروزی که کفش های ویژه برای مراسم عروسی، ورزش و ... پوشیده می شود، تاریخ کفش های اولیه نشان می دهد که کفش ها در آن زمان نیز برای مراسم خاص تولید می شدند. باتوجه بهNational Geographic.com در قرن پانزدهم، زنان ثروتمند فرانسوی و ایتالیایی کفش های تزئین شده با نام chompines می پوشیدند.

انواع کفش

نوع کفش از راحتی تا ورزشی تغییر می کند. مواد تشکیل دهندۀ کفش و ارتفاع پاشنه آن، نوع کفش و عملکرد آن را مشخص می کند. با توجه به ویکی پدیا، انتخاب وسیعی از انواع کفش ها شامل کفش چوبی، پاشنه دار، صندل ها، کفش های راحتی، چکمه ها، دمپایی، کفش ورزشی،کفش های ارتوپدی، رقص، و .... وجود دارد.

ملاحظات

تکامل کفش از کفش های چرم اولیه تا کفش های پاشنه دار امروزی، شامل لحظاتی کلیدی از خلاقیت صنعت گران کفش است. بسیاری از تولید کنندگان کفش از همان ابزارهای موجود در دوران باستان با تغییرات بسیار کمی استفاده می کردند.

تولید کنندگان کفش آمریکایی نوآوران مهمی در صنعت کفش بودند. بسیاری از این صنعت گران کفش طرح های اروپایی را بهبود بخشیدند و ماشین آلاتی را برای تولید در مقیاس زیاد ساختند. لیمان رید بلیک ماشینی اختراع کرد تا قسمت های مختلف کفش را به خوبی به هم بدوزد. گوردون مک کی دستگاهی که برای وصل کردن کفی به رویۀ کفش به کار می رفت را بهبود بخشید. در اوایل قرن 188 جان آدامز اولین کارخانهکفش را در امریکا راه اندازی کرد. Jan Matzlenger ماشینی اختراع کرد که می توانست بیشتر از 700 رویۀ کفش را در یک روز تولید کند. او حق ثبت اختراع را در سال 18833 دریافت کرد.

تاریخچه کفش ورزشی

تجدید حیات در کفش ورزشی در انگلستان در قرن 18 به قصد توسعۀ کفش های سبک وزن که بتواند به خوبی زمین را چنگ بزند شروع شد. قرن نوزدهم شاهد تولید کفش های دو تمام چرم و میخ دار بود. نیاز برای سرعت بیشتر در مسابقات مدرن ساخت کفش های سبک تر با انعطاف پذیری بیشتر را ایجاب می کرد. کفش های مسابقه از چرم و کاملاً متناسب با پا ساخته می شدند اما آن ها در برابر آب مقاوم نبودند و چرم کشیده می شد و کفش بلا استفاده می گردید.

در سال 1832 Wait Webster  فرآیندی را طرح ریزی کرد که به موجب آن می توانستند برای کفش ها و چکمه ها کفی لاستیکی قرار دهند. در دهۀ 1960 یک نوع کفش کریکت به بازار عرضه شد که کفی لاستیکی داشت با یک رویه کرباس که با بند بسته می شد. این کفش ها به راحتی پوشیده می شد و حرکت با این کفش ها بی صدا بود از این رو به کفش های ورزشی sneakers به معنای دزدکی حرکت کردن می گویند. کفشهای ویژه دوچرخه سواری در دهه های 1860 و 1870 به سرعت توسعه یافتند و کفش های بدون پاشنه برای دوچرخه سواری معرفی شدند. این نوع کفش ها سبک بودند و هشت تا ده روزنه داشتند. این کفش ها به طور گسترده ای در دهه 18900 تبلیغ شدند.

کفش های میخ دار برای دویدن در سال 1852 توسعه داده شدند و تا سال 1894 در کاتالوگ شرکت Spalding سه نوع کفش میخ دار به تصویر کشیده شد. رویۀ ساخته شده از چرم کانگورو و کفی با شش میخ. این کفش ها 600 دلار بود. این کفش ها در آن زمان بسیار گران بود هنگامیکه هزینه یک هفته خانوادۀ چهار نفره 11 دلار بود. ورزش های رقابتی سرگرمی افراد ثروتمند بود. جوزف ویلیام فاستر اولین شرکت کفشورزشی در بولتون (بریتانیا) در سال 1890 تأسیس کرد. نوۀ او در سال 1958 عهده دار شرکت شد و نام آن را به ریباک تغییر داد. این شرکتکفش های Lord Burghley در المپیک 1924 را تولید کرد. این کفش های چرمی از چرم های سفت ساخته شده بودند.

در سال 1907 یک شرکت شروع به وصل کردن یک نوار چرمی در دورتا دور بالای کفش به شکل یک یقه، و این امر به کاهش گشاد شدن کفشکمک می کرد. این آغاز dashes متعددی بود که امروزه به طور استاندارد برای کفش های ورزشی مدرن استفاده می شود. با توجه به Steeleاولین کفش های پرطرفدار در امریکا در سال 1917 با نام Keds معرفی شدند. K نماد kids (کودک) و ped(s) ترجمه لاتین پا است. Keds کفشتنیس بود.

در سال 1917 کفش های ساق دار برای بسکتبال توسط Converse معرفی شد و کفش ها به عنوان Converse All Stars شناخته شدند. در سال 1923 لگوی او بر روی کفش گذاشته شد و از این پس کفش ها به عنوان chucks شناخته می شدند. محبوبیت تنیس در دهه 19200 سبب شد تا بسیاری از بزرگسالان از کفش هایی با رویه کرباس برای تفریح استفاده کنند.

پدر کفش ورزشی مدرن آدی داسلر که در سال 1920 شروع به تولید کفش کرد. در سال 1936 کفش های او در سطح بین المللی به عنوان بهترین کفش مورد تأیید قرار گرفت و توسط ورزشکاران استفاده می شد. داسلر در طراحی کفش برای ورزش تخصص داشت. بعد از تمام شدن سال های جنگ جهانی او به پیشرفت و توسعۀ کفش های ورزشی از مازاد چادرها و لاستیک ها از سوخت تانک ها ادامه دادند. در سال 19844 او شرکت ادیداس را تأسیس کرد. اما شرکت به زودی به دو شرکت آداس ( که بعدها با نام ادیداس شناخته شد) و پوما تقسیم شد. برای مشخص شدن کفش های آدی داسلر، او در سال 1949 سه نوار پهن بر روی کفش ها قرار داد.

در دوره بعد از جنگ جهانی، تقاضا برای کفش اوقات فراغت رشد داشت. شوق تناسب اندام از دهۀ 1930 سبب شد تا کفش های آدی داسلرهمراه با ورزش و فعالیت های تفریحی رشد کند. در سال 1936 تیم بسکتبال آمریکا کفش Converse Chucks را به عنوان کفش رسمی خود پذیرفت. دراین زمان کفش های آدی داسلر در المپیک برلین استفاده می شد.

کفش های مدرن امروزی از رویه های پارچه ای مشبک و سبک و کفی های مصنوعی سبک وزن برای داشتن حداکثر انعطاف پذیری و راحتی ساخته می شوند. کفش های دو پاشنه ندارند و این امر قدرت پنجۀ دونده، که پای دونده را به جلو سوق می دهد، را افزایش می دهد. رقابت بین شرکت های تولید کننده کفش بسیار قوی است و بسیاری از ورزشکاران از نام های تجاری خاص استفاده می کنند. در سال 1962 شرکتنیوبالانس اولین کفش ورزشی تست شده با وزن 96 گرم را معرفی کرد. در سال 1968 brush spikes معرفی شد و جایگزین کفش های سنتی چهار میخه شد. در سال 1976 المپیک مونترال اولین باری بود که ورزشکار بعد از پیروزی در دوی 10000 متر از کفش مورد استفاده خود عکس برداری کرد. اینچنین تأیید عمومی بهترین پاداش برای تولید کننده آن کالا بود. المپیک مکزیک اولین المپیکی بود که پخش تلویزیونی داشت و تبلیغ کنندگان هیچ زمانی را برای تبلیغ کالاهای خود هدر نمی دادند. قبل از این اگهی های کفش قهرمانان را در حال گرفتن جوایز خود نشان می دادند درحالیکه کفش با برند مورد نظر را پوشیده اند و صورت آن ها را محو می کردند. تصویر تامی اسمیت با مشتان گره کرده در حالیکه کفشPuma Suedes به پا دارد، یک تصویر پر اثر و تقریباً قابل تشخیص برای بسیاری از افراد جوان در سرتاسر جهان بود. و در آن زمان این عاملی شد که قهرمانان برای پوشیدن کفش با برند خاص پول دریافت کنند.

در سال 1973 Steve Profontane اولین شخصی بود که به طور کلی از کفش های نایک استفاده می کرد. قهرمان المپیک، جان اندرسون و بازیکن تنیس ایلی نستس، از استفاده کنندگان نایک بودند. جیمی کانرز برنده مسابقات تنیس ویمبلدون و مسابقات آزاد ایالات متحده از کفشهای نایک استفاده کرده بود. در سال 1978 John McEnroe یک قرارداد با شرکت به امضا رساند. بسیاری از رفتارهای او مانند بوسیدن زمین روشی برای برجسته کرد اسپانسر خود بود. که همۀ این کارها توجه مصرف کنندگان مشتاق را به خود جلب کرده بود. زمانیکه علاقۀ ورزشکارانبه سمت ورزش ایروبیک جلب شد، شرکت ریباک پتانسیل بازار را دید، شروع به توکید کفش هایی با مواد سبک تر و در رنگ هایی با سلیقه زنان نمود. این کفش ها از نظر ساختاری نرم تر بودند. در سال 85-1984 شرکت نایک قراردادی به ارزش 2.5 میلیون دلار با مایکل جردن به امضا رساند و Air Jordan (Air Jordan نام تجاری کفش بسکتبال و لباس ورزشی که توسط شرکت نایک برای بازیکن بسکتبال تیم شیکاگو بولز،مایکل جردن تولید می شد) به وجود آمد. در المپیک آتلانتا، نبرد بین تولید کنندگان کفش در اوج بود. ریباک عرضه کننده اصلی کفش بود اما  دیگر تولید کنندگان هم تبلیغات زیادی به راه انداخته بودند.

آیا کفش های ورزشی برای پا ساخته می شوند؟ جواب منفی است. کفش های تولید شده از گذشته یک مدلی از پا هستند نه یک مدل آناتومیکی  کاملاً دقیق از پا. مدل های گذشته برای دهه ها تغییر نمی کرد. آخرین مدل وسیله واقعی برای تولید عظیمی بود و درحالیکه این مدل برای یک پا تولید می شد، هنگامیکه سایز بالا یا پایین می رفت، ابعاد کامل به طور اختصاصی تغییر می کرد. این به این معنی بود که پهنای پاشنه و ball به یک میزان افزایش می یافت اما این ابعاد در پای انسان یافت نمی شد. مهمترین ویژگی کفش های ورزشی آن ها در پا با ثبات هستند و پاشنه پا درست در پاشنه کفش قرار می گیرد. بیشتر تولید کنندگان کفش به آسیب هایی اشاره می کردند که به علت آناتومی فردی که اتفاق می افتاد که  اشتباه ساخته می شد. تولید کنندگان به طور منظم تلاش کردند تا این نقص اسکلتی را تصحیح کنند.

امروزه رقابت شدیدی بین شرکت های تولید کنندۀ کفش وجود دارد و شرکت‌هایی نظیر ادیداس، نایک، پوما، اسکچرز، ریباک، نیوبالانس،آسیکس و سالومون هر سال محصولاتی تولید می‌کنند که از تکنولوژی‌های برتری نسبت به سال گذشته برخوردارند و باعث بهتر شدن عملکردورزشی می‌شوند.

بنابراین اگر می‎بینید که کفش ‌های ورزشی کمی گران‌تر از کفش ‌های معمولی هستند جا نخورید. تکنولوژی به کار رفته در این کفش‌ها به حدی بر روی عملکرد و حفظ سلامتی ورزشکار تأثیر می‌گذارند که ارزش هزینه کردن را دارند. هر چه باشد پای انسان جایی است که بیشترین تعداد  استخوان‌ها را در خود جای می‌دهد و از آن به عنوان قلب دوم بدن یاد می‌شود.

جدا از تکنولوژی ‌های جالبی که هر یک از این کمپانی ‌ها برای ساختن کفش‌ ورزشی بهتر استفاده کرده است باید به این نکته توجه داشته باشید که کمپانی ‌ها برای مصارف خاص هم کفش‌ های ورزشی مخصوصی می‌سازند. کسی که می‌خواهد ۵۵ کیلومتر بدود فعالیت متفاوتی می‌کند با ورزشکاری که می‌خواهد ۱ ساعت بسکتبال بازی کند. بنابراین هر ورزش کفش مخصوص به خود را دارد. استفاده از کفش مخصوص باعث جلوگیری از وقوع مصدومیت و بهبود عملکرد ورزشکار می‌شود.

ترجمه شده توسط تیم Osport

استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلا مانع است.

منبع: سایت www.ehow.com، www.copacabanarunners.net، tabnakbato.ir

منبع : تاریخچه کفش

ورزش  ، فروشگاه ورزشی ، مربیان و باشگاه ها ، استعدادیابی ورزشی ، ویدئوهای ورزشی ، تورها و بلیط های ورزشی ، مسابقات و چالش های ورزشی ، علم ورزش ، محصولات رزمی ، محصولات فیتنس ، محصولات ورزش های آبی ، پیشنهاد شگفت انگیز ، محصولات پزشکی ورزشی ، آدیداس ، لینینگ ، چمپکس ، نایک